Ky raport tregon se suksesi krijon sukses dhe ka pasur një moment të vërtetë që nga miratimi i Agjendës 2030 të vitit 2015. Progresi është i dukshëm në kornizat ligjore dhe të politikave, në të dhëna më të mira dhe prova të ngurta, në koherencë më të madhe midis aktorëve dhe në masa më efektive për forcimin e mjedisit mbrojtës rreth fëmijëve.
Ky moment shoqërohet me partneritete dhe koalicione në rritje, duke përfshirë me aleatët më të rëndësishëm të të gjithëve: vetë fëmijët. Ekzistojnë gjithashtu dëshmi të ndryshimit të qëndrimeve dhe optimizmit. Ekziston një konsensus gjithnjë e më i madh se dhuna ndaj fëmijëve është e patolerueshme dhe nuk mund të justifikohet kurrë, dhe një organ i provave në rritje na tregon se si mund të bëhet bashkimi i së kaluarës. Progresi i bërë deri më tani siguron motivim të fuqishëm për të dyfishuar përpjekjet për të siguruar mbrojtjen e fëmijëve, kudo dhe kudo.
Ne e dimë se çfarë funksionon dhe ne e dimë numrin e papranueshëm të dhunës për fëmijët, familjet dhe komunitetet, si dhe për ekonominë, formimin e kapitalit njerëzor dhe sigurinë e kombeve. Sipas Përfaqësuesit Special, ky raport shtron një pyetje kryesore: nëse kostot e mosveprimit janë kaq të larta dhe zgjidhjet dihen, pse vazhdon të ndodhë dhuna ndaj fëmijëve? Mustfarë duhet të bëjmë për të ecur më mirë, më shpejt dhe më tej në përpjekjen tonë urgjente për t'i dhënë fund asaj?